odwiedzać się

См. также в других словарях:

• odwiedzać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odwiedzać wzajemnie jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odwiedzali się regularnie co sobota. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odwiedzać — ndk I, odwiedzaćam, odwiedzaćasz, odwiedzaćają, odwiedzaćaj, odwiedzaćał, odwiedzaćany odwiedzić dk VIa, odwiedzaćdzę, odwiedzaćdzisz, odwiedzaćwiedź, odwiedzaćdził, odwiedzaćdzony 1. «przybywać do kogoś na krótko dla zobaczenia się z nim w… …   Słownik języka polskiego

• pokazywać się – pokazać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawać się widzieć; stawać się widocznym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokazywały się pierwsze kwiaty. Pokazały się już truskawki na targu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przyzwyczajać się – przyzwyczaić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} z czasem przestawać przyjmować coś jako zaskakujące i traktować jak rzecz zwyczajną; przywykać, przystosowywać się do czegoś, oswajać się z czymś : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kąt — m IV, D. a, Ms. kącie; lm M. y 1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu» ∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°» ∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt… …   Słownik języka polskiego

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… …   Słownik języka polskiego

• gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… …   Słownik języka polskiego

• pamięć — ż V, DCMs. pamięćęci, blm 1. «zdolność, predyspozycja umysłu do przyswajania, utrwalania i przypominania doznanych wrażeń, przeżyć, wiadomości» Chłonna, gruntowna pamięć. Pamięć słuchowa, wzrokowa, muzyczna. Stracić pamięć. Odtworzyć coś z… …   Słownik języka polskiego

• daleki — dalekiecy, dalszy 1. «o kimś lub o czymś znajdującym się, położonym w dużej odległości; odległy, oddalony» Dalekie kraje, strony, wzgórza. Daleki przyjaciel. ◊ Daleki krewny «ktoś związany pokrewieństwem w stopniu piątym i dalszym» ◊ Daleki… …   Słownik języka polskiego

• zachodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, zachodzićdzę, zachodzićdzi, zachodzićchodź {{/stl 8}}– zajść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, zachodzićjdę, zachodzićjdzie, zajdź, zaszedł, zaszła, zaszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień